Koortsstuipen

U bent op de spoedeisende hulp geweest omdat uw kind een koortsstuip heeft gehad. Met uitleg en instructies hierover mag uw kind weer naar huis van de arts. Hier leest u:

  • Wat een koortsstuip is
  • Wat de verschijnselen van een koortsstuip zijn
  • Wat de gevolgen van een koortsstuip zijn
  • Wat u zelf kunt doen als uw kind opnieuw een koortsstuip krijgt
  • Wat de behandeling van een koortsstuip is
  • Wat u zelf kunt doen bij koorts
  • Wanneer u contact moet opnemen met uw (huis)arts

Wat is een koortsstuip?

Een koortsstuip is een stuipende aanval dat lijkt op epilepsie maar alleen ontstaat als het kind koorts heeft. Dit betekent dat er een stoornis is in de elektrische geleiding van de hersenen. Hierdoor kan uw kind gaan schokken. Een koortsstuip ontstaat vaak aan het begin van de koortsperiode, soms al voordat u de koorts bij uw kind heeft opgemerkt. In Nederland heeft 2-5% van de kinderen een keer in hun leven een koortsstuip. Koortsstuipen treden op bij kinderen tussen 6 maanden en 6 jaar. 40% van de kinderen krijgt vaker dan één keer een koortsstuip.

Wat zijn de verschijnselen van een koortsstuip?

Tijdens een koortsstuip kan het voorkomen dat uw kind ineens helemaal verstijft en niet meer reageert. Hierna kunnen armen en benen hevig gaan schokken. Dit duurt meestal enkele minuten en gaat vanzelf over. Soms stopt uw kind kortdurend met ademen. Dat kan op zich geen kwaad. De aanval is voorbij als het schudden stopt. Na de koortsstuip kan uw kind even suf zijn en minder goed reageren. Binnen een uur na de koortsstuip zal uw kind weer alert zijn en reageren zoals u gewend bent. Het kan wel zijn dat uw kind wat huilerig en onrustig blijft.

Wat zijn de gevolgen van een koortsstuip?

Bij een kortdurende koortsstuip ontstaat er geen schade aan de hersenen van uw kind. Kinderen met koortsstuipen hebben geen verhoogd risico op het krijgen van epilepsie. Ondanks dat een koortsstuip er heftig uit kan zien, hoeft u zich niet ongerust te maken. Het is wel belangrijk dat de aanval niet te lang duurt.

Wat kunt u zelf doen als uw kind opnieuw een koortsstuip krijgt?

Als uw kind opnieuw een koortsstuip krijgt dan kunt u het volgende zelf doen:

  • Probeer kalm te blijven.
  • Houd de tijd bij die een aanval duurt. Vaak voelt een aanval langer dan die is.
  • Zorg ervoor dat uw kind op de zij en op een zachte ondergrond ligt. Zo kan uw kind vrij ademen en zichzelf niet verwonden.
  • Als er iets in de mond van uw kind zit zoals voeding of een speen, kunt u die er voorzichtig uithalen.
  • Bel meteen de huisarts. Ook al is de koortsstuip vaak al over voordat de huisarts er is.

Wat is de behandeling van een koortsstuip?

  • In de meeste gevallen gaat een koortsstuip binnen 5 minuten vanzelf over.
  • Soms geeft de huisarts het medicijn diazepam (Stesolid) via een tubetje in de billen, of midazolam in de mond of neus om de aanval te stoppen. Deze medicijnen werken binnen een paar minuten.
  • Als uw kind eerder een koortsstuip heeft gehad, kan het zijn dat u zelf (een recept voor) diazepam of midazolam van de arts heeft gekregen. Lees de bijsluiter en volg de gebruiksaanwijzing.
  • Als de aanval binnen 10 minuten na het geven van diazepam, of 5 minuten na het geven van midazolam, nog niet is gestopt, kunt u hetzelfde medicijn nog een keer geven. Hierna belt u 112 en zal uw kind met de ambulance naar het ziekenhuis worden gebracht. Daar kunnen ze via het infuus medicijnen geven als de aanval nog niet over is.

Wat kunt u doen bij koorts?

  • Controleer met een thermometer of uw kind inderdaad koorts heeft. Als de temperatuur hoger is dan 38,4 °C is er sprake van koorts.
  • Jonge kinderen hebben snel koorts. Ze zijn vaak verkouden of hebben last van een oor- of keelontsteking. Dit hoort bij de leeftijd en is niet te voorkomen.
  • Laat uw kind onder een laken of dunne deken slapen en kleed uw kind luchtig aan.
  • Paracetamol kan een koortsstuip niet voorkomen, maar kan er wel voor zorgen dat uw kind zich beter voelt. Als u besluit paracetamol te geven, moet u dit consequent 3-4 keer per dag geven tot de koorts voorbij is. Zorg dat u het gewicht van uw kind weet omdat de juiste dosering van het medicijn hiervan afhangt. Lees hiervoor de bijsluiter. Als paracetamol niet regelmatig wordt gegeven kan het juist een koortsstuip uitlokken doordat de lichaamstemperatuur meer schommelt.

Wanneer contact opnemen met een (huis)arts?

  • Als uw kind een koortsstuip heeft (gehad) belt u altijd de huisarts.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Pseudokroep

U bent met uw kind op de Spoedeisende Hulp geweest en heeft te horen gekregen dat uw kind pseudokroep heeft opgelopen. U mag met uw kind weer naar huis van de arts. Hier leest u:

  • Wat pseudokroep is
  • Wat de verschijnselen zijn
  • Wat de behandeling en het beloop is
  • Wat u zelf kunt doen
  • Bij elke klachten u contact moet opnemen met uw (huis)arts

Wat is pseudokroep?

Pseudokroep wordt ook wel laryngitis subglottica of valse kroep genoemd. Pseudokroep is een virusinfectie van de bovenste luchtwegen, waarbij de slijmvliezen aan de binnenkant van het strottenhoofd zwellen. Hierdoor ontstaat de typische klachten van een gierende ademhaling (stridor), heesheid en de typische ‘blafhoest’.

Pseudokroep komt meestal voor bij kinderen in de leeftijd van 6 maanden tot 5 jaar. Vaak is de eerste presentatie tegen het eind van de avond of het begin van de nacht en meestal heeft het kind overdag een beetje verkoudheidsklachten gehad.

Hoe ontstaat pseudokroep?

Pseudokroep wordt veroorzaakt door een virus dat ook verkoudheid en bovenste luchtweginfecties veroorzaakt. Er is een voorkeur voor het ontstaan ervan in voor- en najaar, maar het kan eigenlijk het hele jaar door voorkomen. De ziekte kan voorafgegaan worden door een verkoudheid, maar kan ook optreden zonder eerdere symptomen.

Door de infectie raken de slijmvliezen van de bovenste luchtwegen ontstoken en zwellen op. Door zwelling van de slijmvliezen aan de binnenkant van het strottenhoofd ontstaat vernauwing van de luchtwegen, waardoor het kind gaat hoesten en moeite kan krijgen met inademen. Het gierende geluid bij de inademing komt omdat de lucht langs de vernauwing naar binnen wordt gezogen. De heesheid ontstaat door zwelling van de stembanden, die ook in dit gebied liggen.

Wat zijn de verschijnselen van pseudokroep?

Een (eerste) aanval van pseudokroep is vaak zeer angstaanjagend, zowel voor het kind als voor de ouders. Een aanval verloopt bijna altijd op dezelfde manier met de volgende typerende verschijnselen:

  • Uw kind is niet ziek, soms alleen wat verkouden.
  • ’s Avonds of ‘s nachts wordt het huilend wakker. Uw kind is dan benauwd.
  • Bij het inademen hoort u een gierend geluid (inspiratoire stridor).
  • Uw kind heeft een luide blafhoest (zeehondenhoest).
  • Uw kind is soms hees.
  • De temperatuur is normaal of hooguit rond de 38 graden.

Een aanval van pseudokroep gaat meestal binnen enkele uren vanzelf over. Een kind kan meerdere aanvallen van pseudokroep krijgen. Het komt veel voor dat het overdag beter lijkt te gaan, maar dat er dan in de avond toch weer een belemmerde hoorbare ademhaling is met intrekkingen en hoest. Soms zijn er aanvallen met grotere tussenpozen. Hoe lang uw kind ziek is zal afhangen van de ernst van de aanval. De aandoening kan vijf tot zes dagen aanhouden, maar de symptomen zijn doorgaans het hevigst op de eerste en de tweede dag.

Wat is de behandeling en het beloop van pseudokroep?

Meestal is pseudokroep een onschuldige aandoening en kan thuis behandeld worden. In de meeste gevallen zijn medicijnen niet nodig. Alleen in ernstige gevallen worden medicijnen voorgeschreven.

Als een kind met pseudokroep erg benauwd is, dan wordt soms een corticosteroïd (bijvoorbeeld dexamethason) voorgeschreven. Dit wordt of via verneveling of via drank toegediend. Corticosteroïden remmen de ontsteking, waardoor de zwelling bij het strottenhoofd minder wordt en de luchtwegen meer open staan. Bij levensbedreigende ademnood kan invasieve beademing (intubatie of tracheotomie) noodzakelijk zijn.

Wat kunt u zelf doen bij pseudokroep?

Zoals eerder vermeld is pseudokroep een aandoening, die vanzelf geneest. Er zijn wel een aantal punten die u zelf kunt toepassen om het uw kind zo comfortabel mogelijk te maken tijdens een aanval. Bij een aanval van pseudokroep kunt u de volgende tips opvolgen:

  • Het belangrijkste om te doen als ouder is rustig blijven. Wanneer u als ouder in paniek raakt, draagt u de angst over op uw kind. Opwinding en huilen maken het ademhalen nog moeilijker, waardoor de benauwdheid kan toenemen.
  • U kunt proberen om uw kind gerust te stellen en af te leiden, bijvoorbeeld met een knuffelbeest, een boek of een speeltje.
  • U kunt uw kind iets te drinken geven dat de keel verzacht, zoals warme thee met honing of suiker. Warme, heldere dranken kunnen de klachten enigszins verlichten door het slijm in de luchtwegen wat op te lossen. Geef geen honing aan kinderen jonger dan 1 jaar. In honing kunnen bacteriën zitten waar baby’s ziek van kunnen worden.
  • U kunt samen met uw kind stomen, bijvoorbeeld door met uw kind in de badkamer 10 tot 20 minuten naast de warme stromende douche zitten met de deur van de badkamer dicht. Ook kunt u een tijdje (20 tot 30 minuten) met uw kind in bad gaan zitten. De werking van stoom op pseudokroep is wetenschappelijk niet aangetoond, maar de warme, vochtige lucht kan soms helpen de hoestprikkel te verminderen. Ook kan op deze manier samen met uw kind bezig zijn al veel rust geven. Merkt u dat uw kind de stoom of het bad niet prettig vindt, stop er dan mee.

Wanneer contact opnemen met uw (huis)arts?

Raadpleeg altijd uw (huis)arts voor de diagnose en behandeladviezen. Als uw kind de volgende klachten heeft, moet u contact opnemen met uw (huis)arts:

  • als uw kind erg benauwd is
  • als de benauwdheid niet vermindert met het opvolgen van de adviezen
  • als uw kind een gierende ademhaling heeft in rust of bij geringe inspanning
  • als er duidelijke intrekkingen zijn
  • als er duidelijke intrekkingen zijn
  • als uw kind suf wordt
  • als uw kind erg onrustig of geprikkeld is

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Pijnstilling voor kinderen

Op de spoedeisende hulp kreeg u advies over pijnstilling bij uw kind. Hier krijgt u extra informatie die helpt bij pijnstilling bij uw kind. De belangrijkste tips en informatie ziet u in de video. Wilt u daarna nog meer informatie, dan kunt u de tekst hieronder lezen.

Wat is pijn?

Pijn geeft een vervelend gevoel. Toch is pijn soms nuttig, want het waarschuwt ons. Pijn kan door verschillende dingen komen, zoals wonden, botbreuken of een ontsteking. De ernst van de pijn kan per kind verschillen. Soms is er pijn zonder duidelijke oorzaak. Stress en spanning kunnen bijvoorbeeld buikpijn veroorzaken. Er is dan geen schade aan het lichaam door een ontsteking of letsel, zoals een kneuzing. Toch is deze pijn even erg en moet goed behandeld worden.

Hoe weet ik dat mijn kind pijn heeft?

Pijn kan veel invloed hebben op uw kind. Het kan ervoor zorgen dat uw kind slechter slaapt, minder wil eten of niet wil spelen. Ook kunnen kinderen prikkelbaar, verdrietig of stiller worden.

Kinderen jonger dan 4 jaar kunnen moeilijk zeggen waar ze pijn hebben en hoe erg de pijn is. Let daarom goed op hun gedrag en houding. Kreunen of stiller zijn dan normaal kunnen tekenen van pijn zijn.

Kinderen tussen de 4 en 8 jaar oud kunt u vragen naar hun pijn. Op de spoedeisende hulp gebruiken we hiervoor de gezichtjesschaal. Het kind wijst dan aan welk gezichtje laat zien hoe hij of zij zich voelt.

Kinderen vanaf 8 jaar kunnen hun pijn vaak in een cijfer van 0 tot 10 uitdrukken, waarbij 10 de ergste pijn is en 0 geen pijn. Soms kan een kind alleen op bepaalde momenten pijn aangeven, bijvoorbeeld bij hoesten of bewegen.

Een verkeerd cijfer bestaat niet! Het gaat om de pijn die uw kind op dat moment ervaart.

Wat is het belang van pijnmedicatie?

Pijnmedicatie is een belangrijk onderdeel van de behandeling van uw kind. De arts bekijkt of uw kind na de behandeling op de spoedeisende hulp nog pijn kan hebben. Als dat zo is, zal de arts pijnstilling adviseren. Bijvoorbeeld, een botbreuk kan ondanks gips nog steeds pijnlijk zijn.

 

Er zijn verschillende pijnstillers, zoals paracetamol en diclofenac. Voor elke pijnstiller geldt een maximum aantal dat uw kind mag hebben. Eerst krijgt uw kind paracetamol. Naast paracetamol kan de arts andere pijnstillers aanraden. Deze werken anders dan paracetamol. Door ze samen te gebruiken, versterken ze elkaars werking.

Hoe moet de medicatie worden toegediend?

Pijnmedicatie bestaat in verschillende vormen.

  • Een tablet: kan met water, vla of yoghurt worden ingenomen.
  • Drankvorm of smelttablet: sommige pijnstillers zijn ook als drank of smelttablet verkrijgbaar.
  • Zetpil: een langwerpige witte pil die smelt na het inbrengen via de billen (anus).

Als uw kind groot genoeg is om medicijnen via een drankje of tablet in te nemen, heeft dit de voorkeur. U kunt zelf het beste inschatten wat voor uw kind het meest geschikt is.

Wanneer moet ik de medicijnen geven?

Voor het beste effect is het belangrijk om uw kind de medicatie op vaste tijdstippen te geven. Dit kan bijvoorbeeld elke 6 uur of elke 8 uur zijn. U kunt een alarm zetten als herinnering. Wacht niet tot uw kind pijn heeft, het is beter om de pijn voor te zijn.

Zijn de medicijnen veilig?

In de geadviseerde dosering kunnen deze medicijnen veilig aan kinderen worden gegeven. Geef nooit andere of extra medicatie dan door de arts geadviseerd.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Longontsteking bij kinderen

In deze video wordt meer uitgelegd over een longontsteking, de behandeling ervan en waar u op moet letten als uw kind een longontsteking heeft.

Stoplicht: waar moet u opletten bij uw kind?

Uw kind heeft koorts en…

  • Reageert niet, is erg moeilijk wakker te maken of verward
  • Wordt blauw, bleek of grauw
  • Heeft ademstops of een fors kreunende ademhaling
  • Is erg benauwd, ‘hapt naar adem’
  • Heeft een aanval met trekkingen van armen en/of benen die niet stopt
  • Is moeilijker wakker te maken
  • Wordt binnen enkele uren zieker
  • Is ontroostbaar
  • Is benauwd of heeft een snelle en/of reutelende ademhaling
  • Drinkt veel minder dan normaal
  • Plast veel minder dan normaal
  • Braakt voortdurend
  • Heeft voortdurend diarree
  • Heeft pijn bij het plassen
  • Krijgt vlekjes op de huid die niet verdwijnen bij de glastest
  • Heeft koorts die langer duurt dan vijf dagen
  • Uw kind is anders dan anders en u maakt zich zorgen
  • Drinkt minder, maar plast regelmatig
  • Is hangerig en moe, maar speelt wel
  • Heeft geen ‘oranje’ of ‘rode’ symptomen zoals hierboven beschreven
  • Hoest, maar is niet benauwd
  • Huilt meer, maar is wel te troosten

Wat is een longontsteking?

Bij een longontsteking zijn de kleine delen van de luchtbuisjes in de longen en de longblaasjes ontstoken. Dit komt door een virus of een bacterie. Bij kinderen komt een longontsteking vaak door een virus. Zes van de tien kinderen (60%) met een longontsteking krijgen dat door een virus. Bij kinderen onder de 2 jaar is dit nog vaker.

Vaak begint het met keelpijn of een verkoudheid. Meestal gaat dit binnen een paar dagen over. Soms wordt uw kind zieker, benauwd en krijgt het meer klachten. Dit kan betekenen dat de infectie naar de longen is gegaan. Door de ontsteking komt er slijm in de longblaasjes. Hierdoor kan uw kind moeilijker ademen en krijgt het minder zuurstof.

Wat zijn de klachten?

Een longontsteking kan koorts, hoesten, benauwdheid en soms buikpijn geven. Benauwdheid kan betekenen dat uw kind snel ademt, kreunt of hoorbaar ademt. Uw kind kan ook moe zijn en niet willen eten of drinken.

Glastest

Doe de ‘glas-test’ als uw kind ziek is en vlekjes krijgt. Druk een glas stevig tegen de huid. Blijven de vlekjes zichtbaar door het glas? Dan kan dit wijzen op een ernstige infectie en moet u snel medische hulp zoeken.

Wat is de behandeling?

Een longontsteking door een bacterie kan ernstig zijn en moet behandeld worden met antibiotica. Antibiotica werken niet tegen virussen, maar wel tegen bacteriën. Ze werken meestal snel en goed. Een arts moet bepalen of dit voor uw kind nodig is.

Wat kunt u zelf doen?

Als uw kind zich ziek voelt of pijn heeft door de longontsteking, kan paracetamol helpen. Het is ook belangrijk om goed op uw kind te letten. Als uw kind normaal speelt, drinkt en plast, is dat een goed teken. Dit kan echter veranderen. Op deze website vindt u meer informatie over de symptomen waar u op moet letten als uw kind ziek is en wat u dan moet doen.

Deze pagina wordt mede mogelijk gemaakt door: Stichting Coolsingel, Stichting Kind en Ziekenhuis, Erasmus MC-Sophia en het Maasstad Ziekenhuis.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Koorts bij kinderen

In het ziekenhuis heeft een arts naar uw kind gekeken en u advies gegeven over koorts. Hier krijgt u extra uitleg over koorts en hoe u voor uw zieke kind kunt zorgen. Belangrijke algemene informatie ziet u in de video. Hieronder vindt u specifieke tekenen waar u op moet letten bij uw kind, wat u zelf kunt doen en wanneer u hulp moet vragen.

Stoplicht: waar moet u opletten bij uw kind?

Uw kind heeft koorts en…

  • Reageert niet, is moeilijk wakker te maken of gedraagt zich verward
  • Wordt blauw, bleek of grauw
  • Heeft ademstops of ademt zwaar en kreunend
  • Heeft veel moeite met ademhalen, hapt naar adem
  • Heeft een aanval waarbij armen en/of benen schokken en het stopt niet
  • Is moeilijk wakker te maken, maar wordt uiteindelijk wel goed wakker
  • Wordt binnen enkele uren zieker
  • Is ontroostbaar
  • Is benauwd of heeft een snelle en/of reutelende ademhaling
  • Drinkt veel minder dan normaal
  • Plast veel minder dan normaal
  • Braakt voortdurend
  • Heeft voortdurend diarree
  • Heeft pijn bij het plassen
  • Krijgt vlekjes op de huid die niet verdwijnen als je er met een glas op drukt
  • Heeft koorts die langer duurt dan vijf dagen
  • Uw kind is anders dan anders en u maakt zich zorgen
  • Drinkt minder, maar plast regelmatig
  • Is hangerig en moe, maar speelt wel
  • Heeft geen ‘oranje’ of ‘rode’ symptomen zoals hierboven beschreven
  • Hoest, maar is niet benauwd
  • Huilt meer, maar is wel te troosten

Wat is koorts?

Wanneer de lichaamstemperatuur boven de 38 graden komt, heeft uw kind koorts. Dit is een normale reactie van het lichaam op een infectie. De temperatuur kan oplopen tot boven de 40 graden en kan gedurende de dag verschillen. Dit zegt niets over hoe ernstig de ziekte is en komt vaak voor bij jonge kinderen.

Wat is de oorzaak?

Koorts wordt meestal veroorzaakt door een infectie. Ook kan een kind koorts krijgen na een vaccinatie. Infecties worden vaak door een virus veroorzaakt, zoals bij verkoudheid of griep. Soms is de oorzaak een bacterie. Door een bacterie veroorzaakte koorts bij kinderen komt het vaakst door een longontsteking of nierbekkenontsteking. De ernstigste infecties zijn hersenvliesontsteking of bloedvergiftiging, maar deze komen zelden voor.

Hoe weet ik dat mijn kind koorts heeft?

Als uw kind koorts heeft, voelt hij of zij warm aan. Uw kind kan moe en hangerig zijn, of minder willen eten of drinken. Ook kan uw kind hoesten, keelpijn, buikpijn of hoofdpijn hebben. U kunt de temperatuur van uw kind meten met een thermometer. Dit kan via de billen (anus), de oksel, de mond of met een oor-thermometer. Oor-thermometers zijn bij baby’s minder geschikt. Meet de temperatuur altijd op dezelfde manier. Is de temperatuur boven de 38 graden, dan heeft uw kind koorts.

Koortsstuip

Bij kinderen van drie maanden tot zes jaar kan bij koorts een koortsstuip optreden. Dit is een aanval van schokken met armen en/of benen, waarbij het kind het bewustzijn verliest. Dit komt voor bij 1 op de 20 kinderen. Meestal gaat de aanval vanzelf na enkele minuten over. Als uw kind een koortsstuip heeft, blijf dan bij uw kind en zorg dat hij of zij zich niet kan bezeren. Bel 112 als de stuip langer dan 5-10 minuten duurt. Bel anders de huisarts, die u zo nodig doorverwijst naar een kinderarts. Koortsstuipen veroorzaken geen schade aan de hersenen en er is geen aanvullend onderzoek nodig.

Wat is de behandeling?

Paracetamol

Koorts is op zich onschuldig en het is niet nodig de temperatuur te verlagen. Dit geldt ook voor hoge koorts boven de 40 graden. Als uw kind pijn heeft, hangerig is of zich ziek voelt, kan paracetamol helpen. Geef paracetamol op vaste tijden volgens de gebruiksaanwijzing.Zie ook ‘Pijnstilling bij kinderen (link)’. Paracetamol houdt de normale genezing niet tegen.

Antibiotica (op recept van een arts)

Soms zijn antibiotica nodig bij infecties. Dit kan via een drankje, tabletten, of bij ernstige infecties via een infuus. Het is belangrijk om te weten dat antibiotica niet helpen tegen virussen. Antibiotica in drankje of tablet voorkómen ernstige infecties ook niet. Of uw kind antibiotica nodig heeft, moet een arts beoordelen. Bijwerkingen van antibiotica kunnen zijn: huiduitslag, braken of diarree. Als uw kind bijwerkingen heeft, neem contact op met de huisarts.

Wat kunt u zelf doen?

Volg de adviezen hiernaast op wanneer uw kind koorts heeft. Blijf goed op uw kind letten. Wanneer uw kind normaal speelt, drinkt en plast, is dat geruststellend. Dit kan echter veranderen. Let op de tekenen die in het stoplicht bovenaan de pagina staan en volg de adviezen op.

Doe de ‘glas-test’ als uw kind ziek is en vlekjes krijgt. Druk een glas stevig tegen de huid. Blijven de vlekjes zichtbaar door het glas heen, dan kan dit wijzen op een ernstige infectie en is het belangrijk snel medische hulp te vragen.

Wat kunt u doen (adviezen)?

  • Geef uw kind genoeg te drinken, bied regelmatig kleine beetjes aan. Geef uw kind geen koolzuurhoudende dranken. Het is niet erg wanneer uw kind een paar dagen niet eet.
  • Kleed uw kind niet extra warm aan, maar zorg dat het de warmte kwijt kan.
  • Uw kind mag alles doen waar hij of zij energie voor heeft. Extra bedrust is niet nodig, maar laat uw kind rustig uitzieken.
  • Als uw kind pijn heeft of oncomfortabel is: geef paracetamol volgens de gebruiksaanwijzing.
  • Bij verkoudheid: spoel de neus een paar keer per dag met zout water, of gebruik eventueel een slijmzuiger om de neus open te houden (beide te koop bij de drogist).
  • Wanneer uw kind vlekjes krijgt, doe de glastest.
  • Het kan handig zijn per dag bij te houden wat de temperatuur van uw kind is en hoeveel uw kind plast.

Deze pagina wordt mede mogelijk gemaakt door: Stichting Coolsingel, Stichting Kind en Ziekenhuis, Erasmus MC-Sophia en het Maasstad Ziekenhuis.

Enquête

Help ons deze pagina te verbeteren door deel te nemen aan deze mini-enquête! (2 minuten)

Vul de enquête in!

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Buikgriep bij kinderen

U bent met uw kind op de Spoedeisende Hulp geweest en heeft te horen gekregen dat uw kind buikgriep heeft opgelopen. U mag met uw kind weer naar huis van de arts. Hier leest u:

  • Wat buikgriep is
  • Hoe buikgriep ontstaat
  • Wat de verschijnselen zijn van buikgriep
  • Wat de verschijnselen zijn van uitdroging
  • Welke onderzoeken er uitgevoerd worden
  • Wat de behandeling is
  • Wat de preventieve maatregelen zijn
  • Bij welke klachten u contact moet opnemen met uw (huis)arts

Wat is buikgriep?

Buikgriep is een acute ontsteking van het slijmvlies aan de binnenkant van de maag- en of darmwand, ook wel acute gastro-enteritis genoemd. Uw kind kan hierdoor klachten hebben van braken en diarree.
Buikgriep wordt meestal veroorzaakt door een infectie met een virus en soms door een bacterie of parasiet. De meest voorkomende virussen die buikgriep veroorzaken zijn rotavirus, norovirus en adenovirus. Buikgriep komt het hele jaar door voor met een toename in herfst en winter.

Hoe ontstaat buikgriep?

De ziekteverwekkers die buikgriep veroorzaken bevinden zich in ontlasting, braaksel of speeksel en worden overgedragen bijvoorbeeld via handen aan de deurknop na toiletbezoek. De ziekteverwekkers komen dan via de mond in de maag en darmen terecht, waar ze voor ontsteking van het slijmvlies zorgen.
Ook voedsel en water kunnen besmet zijn met deze ziekteverwekkers, waardoor na het eten of drinken van besmet voedsel uw kind ook buikgriep kan krijgen.

Wat zijn de verschijnselen van buikgriep?

Bij buikgriep heeft uw kind bijna altijd klachten van (waterdunne) diarree en/of overgeven. Deze klachten ontstaan vaak vrij plotseling. Andere klachten variëren per leeftijd. Klachten die vaak voorkomen zijn:

  • Misselijkheid
  • Buikpijn of buikkrampen
  • Verminderde eetlust
  • Koorts
  • Hoofdpijn en duizeligheid
  • Spierpijn
  • Weinig energie, hangerig

Deze klachten houden vaak 3 tot 7 dagen aan. De klachten duren niet langer dan 2 weken.

Wat zijn de verschijnselen van uitdroging?

Bij hevig braken en diarree gaan vaak veel vocht en zouten verloren. Met name diarree zorgt voor snelle en grote verliezen. Als het lichaam te veel vocht en zouten verliest, kan er sprake zijn van uitdroging. Als de klachten samengaan met koorts en slecht drinken is de kans op uitdroging nog groter. Bij kleine kinderen onder 2 jaar is het risico op ernstige uitdroging groter dan bij oudere kinderen of volwassenen. Ernstige uitdroging is levensgevaarlijk en moet direct behandeld worden. Verschijnselen van uitdroging zijn:
  • Erg veel dorst
  • Niet of weinig plassen met donkere urine
  • Droge slijmvliezen: droge mond, geen tranen bij huilen
  • Bij baby’s ingezonken fontanel
  • Sufheid/verwardheid of juist irritatie/ontroostbaar huilen
  • Een snelle ademhaling
  • Een snelle hartslag
  • Diepliggende/ingevallen ogen
  • Koude armen en benen
  • Verminderd bewustzijn tot coma
Als uw kind goed drinkt en regelmatig plast of natte luiers heeft, hoeft u zich geen zorgen te maken over uitdroging. Let op dat in geval van diarree de urineproductie niet goed te beoordelen is.

Welke onderzoeken worden uitgevoerd bij buikgriep?

Bij buikgriep wordt niet routinematig aanvullende onderzoeken gedaan. Bloedonderzoek wordt alleen gedaan om de ernst van uitdroging te bepalen en om te kijken of er een tekort is aan bepaalde zouten. Gezien buikgriep vaak door een virus veroorzaakt wordt en de behandeling hetzelfde is, is het vaak niet nodig om onderzoek te doen naar de ziekteverwekker. In sommige gevallen, bijvoorbeeld atypische klachten als bloed bij de ontlasting, duur van diarree meer dan 2 weken etc., kan gedacht worden aan een infectie met een bacterie of parasiet. In zulke gevallen kan er verder onderzoek gedaan worden naar bloed en ontlasting en eventueel gestart worden met medicatie.

Wat is de behandeling van buikgriep?

Doordat buikgriep meestal veroorzaakt wordt door een virus gaat buikgriep vaak vanzelf over zonder dat medicijnen nodig zijn, waarbij de eigen afweer van uw kind het virus zal opruimen. Hierdoor is antibiotica vaak niet nodig bij het behandelen van buikgriep.
Bij dreigende uitdroging en hevig overgeven kunnen medicijnen tegen misselijkheid en overgeven gegeven worden. Deze kunnen vaak als zetpil toegediend worden. Medicijnen tegen diarree worden zelden gegeven aan kinderen. Deze middelen hebben vervelende bijwerkingen en kunnen ervoor zorgen dat de ziekte langer aanhoudt.
Bij buikgriep is het belangrijk dat uw kind veel drinkt om uitdroging te voorkomen.

  • Geef uw kind regelmatig (kleine hoeveelheden of slokjes) te drinken. Vermijd vruchtensap en koolzuurhoudende drank, omdat deze de diarree kunnen verergeren. Blijf ook bij overgeven toch uw kind drinken aanbieden. Het lichaam neemt ondanks het overgeven toch wat vocht op.
  • Laat uw kind doorgaan met zijn of haar reguliere dieet, uw kind mag eten waar hij of zij trek in heeft en wat goed valt. Zelfs bij heftige diarree nemen de darmen ongeveer de helft van het eten op. Het beste is om (mager) vlees, fruit, groenten, volkorenbrood en granen te eten. Probeer om voedsel met veel vet of suiker te vermijden, omdat dit de diarree kan verergeren.
  • Geeft u borstvoeding aan uw kind, dan wordt geadviseerd om hiermee door te gaan. Geef uw kind niets anders te drinken, tenzij door de arts specifiek gezegd wordt om dit wel te doen.
  • Bij dreigende tot milde uitdroging wordt geadviseerd om te starten met ORS.ORS staat voor ‘Oral Rehydration Solution’. ORS is een mengsel met precies de juiste samenstelling van zouten en suiker, die het lichaam nodig heeft voor de vochtbalans en om goed te functioneren. Hier mag u voor de smaak bv een beetje ranja aan toevoegen.

Uw kind kan weer normaal eten en drinken zodra het niet meer is uitgedroogd. Blijf extra vocht geven als het braken of diarree van uw kind aanhoudt.

Wat zijn de preventieve maatregelen?

Buikgriep is erg besmettelijk en lastig om te voorkomen. Bacteriën en virussen kunnen nog wekenlang in de ontlasting van uw kind aanwezig blijven, ook als de diarree over is. Er zijn echter wel een aantal dingen die u kunt doen om de kans op besmetting van anderen door uw kind te voorkomen.
  • Laat iedereen in huis de handen goed wassen met zeep na toiletgebruik en na het verschonen van uw kind of bij de toiletgang geholpen heeft
  • Houd het toilet goed schoon. Heeft u meer dan 1 toilet? Geef uw kind dan zijn eigen toilet.
  • Verschoon uw kind niet in de buurt van eten
  • Laat iedereen in huis zijn handen goed wassen voordat hij of zij eten bereidt of gaat eten.
  • Was eet- en drinkgerei goed af.
  • Maak speelgoed regelmatig schoon.

Wanneer moet u contact opnemen met uw (huis)arts?

Buikgriep gaat meestal vanzelf over. Een kind met buikgriep is vaak binnen een week weer beter.
Het is belangrijk om steeds op uitdroging te blijven letten, vooral bij kinderen onder de 2 jaar.

Neem contact op met uw huisarts als uw kind 1 of meer van de volgende verschijnselen heeft:

  • Uw kind aldoor blijft huilen en niet te troosten is.
  • Uw kind al 3 dagen lang meer dan 6 keer per dag waterdunne diarree heeft.
  • Uw kind diarree heeft en daarbij ook al 3 dagen koorts heeft of voortdurend overgeeft, weinig drinkt en veel dorst heeft.
  • De diarree na één week niet minder is geworden.
  • Er bloed of slijm bij de ontlasting of bloed bij het braaksel zit.
  • Uw kind 24 uur niet meer heeft geplast.
  • Uw kind suf of verward is.
  • Uw kind voortdurend buikpijn heeft of hevige buikpijn heeft.
  • Uw kind tekenen van uitdroging heeft.
  • Uw kind medicijnen gebruikt voor een andere aandoening.

Bij kinderen onder de 2 jaar moet u eerder contact opnemen:

  • Al na 1 dag met meer dan 6 keer waterdunne diarree.
  • Al na 1 dag met koorts terwijl het kind ook diarree heeft.
  • Als uw kind 6-8 uur niet meer geplast heeft of sinds 4-6 uur geen natte luier meer heeft.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.