Koortsstuipen

U bent op de spoedeisende hulp geweest omdat uw kind een koortsstuip heeft gehad. Met uitleg en instructies hierover mag uw kind weer naar huis van de arts. Hier leest u:

  • Wat een koortsstuip is
  • Wat de verschijnselen van een koortsstuip zijn
  • Wat de gevolgen van een koortsstuip zijn
  • Wat u zelf kunt doen als uw kind opnieuw een koortsstuip krijgt
  • Wat de behandeling van een koortsstuip is
  • Wat u zelf kunt doen bij koorts
  • Wanneer u contact moet opnemen met uw (huis)arts

Wat is een koortsstuip?

Een koortsstuip is een stuipende aanval dat lijkt op epilepsie maar alleen ontstaat als het kind koorts heeft. Dit betekent dat er een stoornis is in de elektrische geleiding van de hersenen. Hierdoor kan uw kind gaan schokken. Een koortsstuip ontstaat vaak aan het begin van de koortsperiode, soms al voordat u de koorts bij uw kind heeft opgemerkt. In Nederland heeft 2-5% van de kinderen een keer in hun leven een koortsstuip. Koortsstuipen treden op bij kinderen tussen 6 maanden en 6 jaar. 40% van de kinderen krijgt vaker dan één keer een koortsstuip.

Wat zijn de verschijnselen van een koortsstuip?

Tijdens een koortsstuip kan het voorkomen dat uw kind ineens helemaal verstijft en niet meer reageert. Hierna kunnen armen en benen hevig gaan schokken. Dit duurt meestal enkele minuten en gaat vanzelf over. Soms stopt uw kind kortdurend met ademen. Dat kan op zich geen kwaad. De aanval is voorbij als het schudden stopt. Na de koortsstuip kan uw kind even suf zijn en minder goed reageren. Binnen een uur na de koortsstuip zal uw kind weer alert zijn en reageren zoals u gewend bent. Het kan wel zijn dat uw kind wat huilerig en onrustig blijft.

Wat zijn de gevolgen van een koortsstuip?

Bij een kortdurende koortsstuip ontstaat er geen schade aan de hersenen van uw kind. Kinderen met koortsstuipen hebben geen verhoogd risico op het krijgen van epilepsie. Ondanks dat een koortsstuip er heftig uit kan zien, hoeft u zich niet ongerust te maken. Het is wel belangrijk dat de aanval niet te lang duurt.

Wat kunt u zelf doen als uw kind opnieuw een koortsstuip krijgt?

Als uw kind opnieuw een koortsstuip krijgt dan kunt u het volgende zelf doen:

  • Probeer kalm te blijven.
  • Houd de tijd bij die een aanval duurt. Vaak voelt een aanval langer dan die is.
  • Zorg ervoor dat uw kind op de zij en op een zachte ondergrond ligt. Zo kan uw kind vrij ademen en zichzelf niet verwonden.
  • Als er iets in de mond van uw kind zit zoals voeding of een speen, kunt u die er voorzichtig uithalen.
  • Bel meteen de huisarts. Ook al is de koortsstuip vaak al over voordat de huisarts er is.

Wat is de behandeling van een koortsstuip?

  • In de meeste gevallen gaat een koortsstuip binnen 5 minuten vanzelf over.
  • Soms geeft de huisarts het medicijn diazepam (Stesolid) via een tubetje in de billen, of midazolam in de mond of neus om de aanval te stoppen. Deze medicijnen werken binnen een paar minuten.
  • Als uw kind eerder een koortsstuip heeft gehad, kan het zijn dat u zelf (een recept voor) diazepam of midazolam van de arts heeft gekregen. Lees de bijsluiter en volg de gebruiksaanwijzing.
  • Als de aanval binnen 10 minuten na het geven van diazepam, of 5 minuten na het geven van midazolam, nog niet is gestopt, kunt u hetzelfde medicijn nog een keer geven. Hierna belt u 112 en zal uw kind met de ambulance naar het ziekenhuis worden gebracht. Daar kunnen ze via het infuus medicijnen geven als de aanval nog niet over is.

Wat kunt u doen bij koorts?

  • Controleer met een thermometer of uw kind inderdaad koorts heeft. Als de temperatuur hoger is dan 38,4 °C is er sprake van koorts.
  • Jonge kinderen hebben snel koorts. Ze zijn vaak verkouden of hebben last van een oor- of keelontsteking. Dit hoort bij de leeftijd en is niet te voorkomen.
  • Laat uw kind onder een laken of dunne deken slapen en kleed uw kind luchtig aan.
  • Paracetamol kan een koortsstuip niet voorkomen, maar kan er wel voor zorgen dat uw kind zich beter voelt. Als u besluit paracetamol te geven, moet u dit consequent 3-4 keer per dag geven tot de koorts voorbij is. Zorg dat u het gewicht van uw kind weet omdat de juiste dosering van het medicijn hiervan afhangt. Lees hiervoor de bijsluiter. Als paracetamol niet regelmatig wordt gegeven kan het juist een koortsstuip uitlokken doordat de lichaamstemperatuur meer schommelt.

Wanneer contact opnemen met een (huis)arts?

  • Als uw kind een koortsstuip heeft (gehad) belt u altijd de huisarts.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Pseudokroep

U bent met uw kind op de Spoedeisende Hulp geweest en heeft te horen gekregen dat uw kind pseudokroep heeft opgelopen. U mag met uw kind weer naar huis van de arts. Hier leest u:

  • Wat pseudokroep is
  • Wat de verschijnselen zijn
  • Wat de behandeling en het beloop is
  • Wat u zelf kunt doen
  • Bij elke klachten u contact moet opnemen met uw (huis)arts

Wat is pseudokroep?

Pseudokroep wordt ook wel laryngitis subglottica of valse kroep genoemd. Pseudokroep is een virusinfectie van de bovenste luchtwegen, waarbij de slijmvliezen aan de binnenkant van het strottenhoofd zwellen. Hierdoor ontstaat de typische klachten van een gierende ademhaling (stridor), heesheid en de typische ‘blafhoest’.

Pseudokroep komt meestal voor bij kinderen in de leeftijd van 6 maanden tot 5 jaar. Vaak is de eerste presentatie tegen het eind van de avond of het begin van de nacht en meestal heeft het kind overdag een beetje verkoudheidsklachten gehad.

Hoe ontstaat pseudokroep?

Pseudokroep wordt veroorzaakt door een virus dat ook verkoudheid en bovenste luchtweginfecties veroorzaakt. Er is een voorkeur voor het ontstaan ervan in voor- en najaar, maar het kan eigenlijk het hele jaar door voorkomen. De ziekte kan voorafgegaan worden door een verkoudheid, maar kan ook optreden zonder eerdere symptomen.

Door de infectie raken de slijmvliezen van de bovenste luchtwegen ontstoken en zwellen op. Door zwelling van de slijmvliezen aan de binnenkant van het strottenhoofd ontstaat vernauwing van de luchtwegen, waardoor het kind gaat hoesten en moeite kan krijgen met inademen. Het gierende geluid bij de inademing komt omdat de lucht langs de vernauwing naar binnen wordt gezogen. De heesheid ontstaat door zwelling van de stembanden, die ook in dit gebied liggen.

Wat zijn de verschijnselen van pseudokroep?

Een (eerste) aanval van pseudokroep is vaak zeer angstaanjagend, zowel voor het kind als voor de ouders. Een aanval verloopt bijna altijd op dezelfde manier met de volgende typerende verschijnselen:

  • Uw kind is niet ziek, soms alleen wat verkouden.
  • ’s Avonds of ‘s nachts wordt het huilend wakker. Uw kind is dan benauwd.
  • Bij het inademen hoort u een gierend geluid (inspiratoire stridor).
  • Uw kind heeft een luide blafhoest (zeehondenhoest).
  • Uw kind is soms hees.
  • De temperatuur is normaal of hooguit rond de 38 graden.

Een aanval van pseudokroep gaat meestal binnen enkele uren vanzelf over. Een kind kan meerdere aanvallen van pseudokroep krijgen. Het komt veel voor dat het overdag beter lijkt te gaan, maar dat er dan in de avond toch weer een belemmerde hoorbare ademhaling is met intrekkingen en hoest. Soms zijn er aanvallen met grotere tussenpozen. Hoe lang uw kind ziek is zal afhangen van de ernst van de aanval. De aandoening kan vijf tot zes dagen aanhouden, maar de symptomen zijn doorgaans het hevigst op de eerste en de tweede dag.

Wat is de behandeling en het beloop van pseudokroep?

Meestal is pseudokroep een onschuldige aandoening en kan thuis behandeld worden. In de meeste gevallen zijn medicijnen niet nodig. Alleen in ernstige gevallen worden medicijnen voorgeschreven.

Als een kind met pseudokroep erg benauwd is, dan wordt soms een corticosteroïd (bijvoorbeeld dexamethason) voorgeschreven. Dit wordt of via verneveling of via drank toegediend. Corticosteroïden remmen de ontsteking, waardoor de zwelling bij het strottenhoofd minder wordt en de luchtwegen meer open staan. Bij levensbedreigende ademnood kan invasieve beademing (intubatie of tracheotomie) noodzakelijk zijn.

Wat kunt u zelf doen bij pseudokroep?

Zoals eerder vermeld is pseudokroep een aandoening, die vanzelf geneest. Er zijn wel een aantal punten die u zelf kunt toepassen om het uw kind zo comfortabel mogelijk te maken tijdens een aanval. Bij een aanval van pseudokroep kunt u de volgende tips opvolgen:

  • Het belangrijkste om te doen als ouder is rustig blijven. Wanneer u als ouder in paniek raakt, draagt u de angst over op uw kind. Opwinding en huilen maken het ademhalen nog moeilijker, waardoor de benauwdheid kan toenemen.
  • U kunt proberen om uw kind gerust te stellen en af te leiden, bijvoorbeeld met een knuffelbeest, een boek of een speeltje.
  • U kunt uw kind iets te drinken geven dat de keel verzacht, zoals warme thee met honing of suiker. Warme, heldere dranken kunnen de klachten enigszins verlichten door het slijm in de luchtwegen wat op te lossen. Geef geen honing aan kinderen jonger dan 1 jaar. In honing kunnen bacteriën zitten waar baby’s ziek van kunnen worden.
  • U kunt samen met uw kind stomen, bijvoorbeeld door met uw kind in de badkamer 10 tot 20 minuten naast de warme stromende douche zitten met de deur van de badkamer dicht. Ook kunt u een tijdje (20 tot 30 minuten) met uw kind in bad gaan zitten. De werking van stoom op pseudokroep is wetenschappelijk niet aangetoond, maar de warme, vochtige lucht kan soms helpen de hoestprikkel te verminderen. Ook kan op deze manier samen met uw kind bezig zijn al veel rust geven. Merkt u dat uw kind de stoom of het bad niet prettig vindt, stop er dan mee.

Wanneer contact opnemen met uw (huis)arts?

Raadpleeg altijd uw (huis)arts voor de diagnose en behandeladviezen. Als uw kind de volgende klachten heeft, moet u contact opnemen met uw (huis)arts:

  • als uw kind erg benauwd is
  • als de benauwdheid niet vermindert met het opvolgen van de adviezen
  • als uw kind een gierende ademhaling heeft in rust of bij geringe inspanning
  • als er duidelijke intrekkingen zijn
  • als er duidelijke intrekkingen zijn
  • als uw kind suf wordt
  • als uw kind erg onrustig of geprikkeld is

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Pijnstilling voor kinderen

Op de spoedeisende hulp kreeg u advies over pijnstilling bij uw kind. Hier krijgt u extra informatie die helpt bij pijnstilling bij uw kind. De belangrijkste tips en informatie ziet u in de video. Wil u daarna nog meer informatie, dan kunt u de tekst hier onder lezen.

Wat is pijn?

Pijn geeft een naar en vervelend gevoel. Toch kan “pijn” heel nuttig zijn, het geeft als het ware een waarschuwing. Pijn kan verschillende oorzaken hebben, zoals wonden en botbreuken, maar ook bijvoorbeeld een ontsteking. Het gevoel van pijn kan per kind in ernst verschillen. Soms is er pijn zonder duidelijke oorzaak. Door stress en spanning kan bijvoorbeeld buikpijn ontstaan. Er is dan geen sprake van schade aan het lichaam door een ontsteking of door letsel (bijvoorbeeld een kneuzing), maar deze pijn is even erg en moet ook zo goed mogelijk behandeld worden.

Hoe weet ik dat mijn kind pijn heeft?

Pijn kan een groot effect hebben op uw kind. Zo kan pijn ervoor zorgen dat uw kind slechter slaapt, minder wil eten of geen zin heeft om te spelen. Ook kunnen kinderen prikkelbaar, verdrietig of stiller worden.

Kinderen jonger dan 4 jaar kunnen zelf moeilijk aangeven waar ze pijn hebben en hoe erg de pijn is. Het is daarom belangrijk om op gedrag en houding te letten. Kreunen of juist stiller dan gewoonlijk zijn soms tekenen van pijn.

Als kinderen tussen de 4 en 8 jaar oud zijn kun je vragen naar pijn. Op de spoedeisende hulp gebruiken we hiervoor de gezichtjesschaal waarbij het kind zelf aanwijst hoe hij of zij zich voelt.

Kinderen vanaf 8 jaar kunnen over het algemeen hun pijn uitdrukken in een cijfer van 0 tot 10, waarbij 10 de meest denkbare pijn en 0 geen pijn is. Het kan zijn dat uw kind alleen op bepaalde momenten pijn aangeeft, bijvoorbeeld bij hoesten of bewegen.

Een verkeerd cijfer bestaat niet! Het gaat om de pijn die uw kind op dat moment ervaart.

Wat is het belang van pijnmedicatie?

Pijnmedicatie is een onderdeel van de behandeling van uw kind. De arts maakt een inschatting of uw kind na de behandeling op de spoedeisende hulp nog pijn kan hebben. Als dat zo is dan zal de arts pijnstilling adviseren.  Een botbreuk bijvoorbeeld kan ondanks gips nog steeds pijnlijk zijn.

Er zijn verschillende pijnstillers, zoals Paracetamol en Diclofenac. Voor iedere pijnstiller geldt een maximaal aantal dat uw kind mag hebben. In eerste instantie krijgt uw kind Paracetamol. Naast de Paracetamol kan de arts nog andere pijnstillers aanraden. Deze pijnstillers hebben een andere werking dan Paracetamol. Door ze naast elkaar te gebruiken kunnen ze elkaars werking versterken.

Hoe moet de medicatie worden toegediend?

Pijnmedicatie bestaat in verschillende vormen.

  • Een tablet: deze kan met water, vla of yoghurt worden ingenomen.
  • Sommige pijnstillers zijn ook in een drankvorm of smelttablet verkrijgbaar.
  • Een zetpil: dit is een langwerpige witte pil die smelt na het inbrengen via de billen (anus).

Wanneer uw kind groot genoeg is om de medicijnen via een drankje of tablet in te nemen, heeft dit de voorkeur vanwege de betere werking. U kunt zelf het beste inschatten wat voor uw kind het meest geschikt is.

Wanneer moet ik de medicijnen geven?

Voor het beste effect van de pijnstillers is het belangrijk dat u uw kind de medicatie op vaste tijdstippen geeft. Dit kan zijn elke 6 uur, of elke 8 uur. Eventueel kunt u ter herinnering een alarm zetten. Wacht niet totdat uw kind pijn aangeeft, u kunt het beste de pijn vóór zijn.

Zijn de medicijnen veilig?

In de geadviseerde dosering kunnen deze medicijnen veilig aan kinderen worden gegeven. Geef nooit andere of extra medicatie, dan door de arts geadviseerd.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Longontsteking bij kinderen

In deze video wordt meer uitgelegd over een longontsteking, de behandeling ervan en waar u op moet letten als uw kind een longontsteking heeft.

Stoplicht: waar moet u opletten bij uw kind?

Uw kind heeft koorts en…

  • Reageert niet, is erg moeilijk wakker te maken of verward
  • Wordt blauw, bleek of grauw
  • Heeft ademstops of een fors kreunende ademhaling
  • Is erg benauwd, ‘hapt naar adem’
  • Heeft een aanval met trekkingen van armen en/of benen die niet stopt
  • Is moeilijker wakker te maken
  • Wordt binnen enkele uren zieker
  • Is ontroostbaar
  • Is benauwd of heeft een snelle en/of reutelende ademhaling
  • Drinkt veel minder dan normaal
  • Plast veel minder dan normaal
  • Braakt voortdurend
  • Heeft voortdurend diarree
  • Heeft pijn bij het plassen
  • Krijgt vlekjes op de huid die niet verdwijnen bij de glastest
  • Heeft koorts die langer duurt dan vijf dagen
  • Uw kind is anders dan anders en u maakt zich zorgen
  • Drinkt minder, maar plast regelmatig
  • Is hangerig en moe, maar speelt wel
  • Heeft geen ‘oranje’ of ‘rode’ symptomen zoals hierboven beschreven
  • Hoest, maar is niet benauwd
  • Huilt meer, maar is wel te troosten

Wat is een longontsteking?

Bij een longontsteking zijn de kleine luchtwegen en longblaasjes ontstoken. Dit kan door een virus of een bacterie worden veroorzaakt. Bij kinderen wordt een longontsteking vaak door een virus veroorzaakt. Zes op de tien kinderen (60%) heeft een longontsteking door een virus. Bij kinderen onder de 2 jaar is dit nog veel vaker.

Vaak heeft uw kind eerst last van keelpijn of een verkoudheid. Meestal herstelt dit binnen enkele dagen. Soms krijgt uw kind dan juist méér klachten, wordt benauwd en wordt zieker. Dit kan een teken zijn dat de infectie is uitgebreid naar de longen. Door de ontsteking ontstaat er slijm, dat de longblaasjes vult. Hierdoor kunnen de longen minder zuurstof opnemen en wordt uw kind benauwd.

Wat zijn de klachten?

Een longontsteking geeft klachten als koorts, hoesten, benauwdheid, en soms buikpijn. Benauwdheid kan zich uiten in een snelle ademhaling, kreunen of een hoorbare ademhaling. Daarnaast kunnen er ook algemene klachten zijn, zoals moeheid en niet willen eten of drinken.

Klik op onderstaande button voor video’s van symptomen die kunnen voorkomen.

Glastest

Doe de ‘glas-test’ als uw kind ziek is en vlekjes krijgt. Duw een glas stevig tegen de huid. Als de vlekjes zichtbaar blijven door het glas heen, kan dit wijzen op ernstige infectie en is het belangrijk snel medische hulp te vragen.

Wat is de behandeling?

Een longontsteking door een bacterie kan ernstig verlopen, en moet met antibiotica worden behandeld. Antibiotica helpen niet tegen virussen, maar wel tegen bacteriën. Ze werken dan meestal snel en goed. Of dit bij uw kind nodig is, moet door een arts worden beoordeeld.

Wat kunt u zelf doen?

Als uw kind zich ziek voelt of pijn heeft bij de longontsteking, kan paracetamol helpen. Ook is het belangrijk goed op uw kind te blijven letten. Wanneer uw kind normaal speelt, drinkt en plast, is dat geruststellend. Dit kan echter veranderen. Verder op deze website vindt u meer uitleg over specifieke symptomen waar u op moet letten als uw kind ziek is en wat u daarbij moet doen.

Deze pagina wordt mede mogelijk gemaakt door: Stichting Coolsingel, Stichting Kind en Ziekenhuis, Erasmus MC-Sophia en het Maasstad Ziekenhuis.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Koorts bij kinderen

In het ziekenhuis is uw kind door een arts beoordeeld en u heeft advies gekregen over koorts bij uw kind. Hier krijgt u extra uitleg over koorts en hoe u het beste voor uw zieke kind kan zorgen. Belangrijke algemene informatie ziet u in de video. Verder vindt u hier onder specifieke tekenen waar u op moet letten bij uw kind, wat u zelf kunt doen en wanneer u hulp moet vragen.

Stoplicht: waar moet u opletten bij uw kind?

Uw kind heeft koorts en…

  • Reageert niet, is erg moeilijk wakker te maken of verward
  • Wordt blauw, bleek of grauw
  • Heeft ademstops of een fors kreunende ademhaling
  • Is erg benauwd, ‘hapt naar adem’
  • Heeft een aanval met trekkingen van armen en/of benen die niet stopt
  • Is moeilijker wakker te maken
  • Wordt binnen enkele uren zieker
  • Is ontroostbaar
  • Is benauwd of heeft een snelle en/of reutelende ademhaling
  • Drinkt veel minder dan normaal
  • Plast veel minder dan normaal
  • Braakt voortdurend
  • Heeft voortdurend diarree
  • Heeft pijn bij het plassen
  • Krijgt vlekjes op de huid die niet verdwijnen bij de glastest
  • Heeft koorts die langer duurt dan vijf dagen
  • Uw kind is anders dan anders en u maakt zich zorgen
  • Drinkt minder, maar plast regelmatig
  • Is hangerig en moe, maar speelt wel
  • Heeft geen ‘oranje’ of ‘rode’ symptomen zoals hierboven beschreven
  • Hoest, maar is niet benauwd
  • Huilt meer, maar is wel te troosten

Wat is koorts?

Wanneer de temperatuur van het lichaam boven de 38 graden komt is er sprake van koorts. Dit is een normale reactie van het lichaam op een infectie. De temperatuur kan oplopen tot boven de 40 graden en variëren over de dag. Dit zegt niets over hoe ernstig de ziekte is en komt vaak voor bij jonge kinderen.

Wat is de oorzaak?

De oorzaak van koorts is meestal een infectie. Ook kan een kind koorts krijgen nadat hij of zij een vaccinatie heeft gehad. Infecties worden meestal door een virus veroorzaakt, zoals bij verkoudheid of griep. In sommige gevallen is er echter een infectie door een bacterie. De meest voorkomende bacteriële infecties bij kinderen zijn een longontsteking of een nierbekkenontsteking. De meest ernstige infecties zijn hersenvliesontsteking of bloedvergiftiging, maar deze komen zelden voor.

Hoe weet ik dat mijn kind koorts heeft?

Als uw kind koorts heeft, voelt hij of zij warm aan. Uw kind kan moe en hangerig zijn, of minder willen eten of drinken. Ook kan uw kind last hebben van hoesten, keelpijn, buikpijn of hoofdpijn. U kunt met een thermometer de temperatuur van uw kind opmeten. Dit kan via de billen (anus). Het kan ook via de oksel of mond, of met een oor-thermometer. Deze laatste zijn vooral bij baby’s echter minder geschikt. Meet de temperatuur in ieder geval telkens op dezelfde manier. Als de temperatuur boven de 38 graden is, heeft uw kind koorts.

Koortsstuip

Bij kinderen van drie maanden tot zes jaar kan bij koorts een koortsstuip optreden. Dit is een aanval van trekkingen met armen en benen, waarbij het kind het bewustzijn verliest. Het komt bij 1 op de 20 kinderen voor. Meestal gaat de aanval na enkele minuten vanzelf over. Wanneer uw kind een koortsstuip heeft, is het belangrijk bij uw kind te blijven en te zorgen dat hij of zij zich niet kan bezeren. Bel 112 wanneer de stuip langer duurt dan 5-10 min. Bel anders de huisarts, die u zo nodig verwijst naar een kinderarts. Koortsstuipen veroorzaken geen schade aan de hersenen en bij een gewone koortsstuip is geen
aanvullend onderzoek nodig.

Wat is de behandeling?

Paracetamol

Koorts is op zichzelf onschuldig en het is niet nodig de temperatuur te verlagen. Dit geldt ook voor hoge koorts, boven de 40 graden. Als uw kind pijn heeft, hangerig is of zich ziek voelt, kan paracetamol helpen. Geef paracetamol op vaste tijden volgens de gebruiksaanwijzing. Zie ook ‘Pijnstilling bij kinderen (link)’. Het gebruik van paracetamol bij koorts staat de normale genezing niet in de weg.

Antibiotica (op recept van een arts)

Bij sommige infecties kunnen antibiotica nodig zijn. Dit kan via een drankje, tabletten, en bij sommige, ernstige infecties is het nodig antibiotica via een infuus te geven. Het is belangrijk om te weten dat behandeling met antibiotica niet helpt tegen virussen. Antibiotica via een drankje of tablet voorkómen ernstige infecties ook niet. Of uw kind antibiotica nodig heeft, moet door een arts worden beoordeeld. Wanneer uw kind antibiotica gebruikt, kunnen bijwerkingen optreden, zoals huiduitslag, braken of diarree. Als uw kind bijwerkingen krijgt, neemt u dan contact op met uw huisarts.

Wat kunt u zelf doen?

Volg adviezen hiernaast op wanneer uw kind koorts heeft. Daarnaast is het belangrijk goed op uw kind te blijven letten. Wanneer uw kind normaal speelt, drinkt en plast, is dat geruststellend. Dit kan echter veranderen. Let daarbij op de specifieke tekenen die in het stoplicht bovenaan de pagina beschreven staan en volg de bijbehorende adviezen op.

Doe de ‘glas-test’ als uw kind ziek is en vlekjes krijgt. Duw een glas stevig tegen de huid. Als de vlekjes zichtbaar blijven door het glas heen, kan dit wijzen op ernstige infectie en is het belangrijk snel medische hulp te vragen.

Wat kunt u doen (adviezen)?

  • Geef uw kind genoeg te drinken, bied regelmatig kleine beetjes aan. Geef uw kind geen koolzuurhoudende dranken. Het is niet erg wanneer uw kind een paar dagen niet eet.
  • Kleed uw kind niet extra warm aan, maar zorg dat het de warmte kwijt kan.
  • Uw kind mag alles doen waar hij of zij energie voor heeft. Extra bedrust is niet nodig, maar laat uw kind rustig uitzieken.
  • Als uw kind pijn heeft of oncomfortabel is: geef paracetamol volgens de gebruiksaanwijzing.
  • Bij verkoudheid: spoel de neus een paar keer per dag met zout water, of gebruik eventueel een slijmzuiger om de neus open te houden (beide te koop bij de drogist).
  • Wanneer uw kind vlekjes krijgt, doe de glastest.
  • Het kan handig zijn per dag bij te houden wat de temperatuur van uw kind is en hoeveel uw kind plast.

Deze pagina wordt mede mogelijk gemaakt door: Stichting Coolsingel, Stichting Kind en Ziekenhuis, Erasmus MC-Sophia en het Maasstad Ziekenhuis.

Enquête

Help ons deze pagina te verbeteren door deel te nemen aan deze mini-enquête! (2 minuten)

Vul de enquête in!

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.

Buikgriep bij kinderen

U bent met uw kind op de Spoedeisende Hulp geweest en heeft te horen gekregen dat uw kind buikgriep heeft opgelopen. U mag met uw kind weer naar huis van de arts. Hier leest u:

  • Wat buikgriep is
  • Hoe buikgriep ontstaat
  • Wat de verschijnselen zijn van buikgriep
  • Wat de verschijnselen zijn van uitdroging
  • Welke onderzoeken er uitgevoerd worden
  • Wat de behandeling is
  • Wat de preventieve maatregelen zijn
  • Bij welke klachten u contact moet opnemen met uw (huis)arts

Wat is buikgriep?

Buikgriep is een acute ontsteking van het slijmvlies aan de binnenkant van de maag- en of darmwand, ook wel acute gastro-enteritis genoemd. Uw kind kan hierdoor klachten hebben van braken en diarree.
Buikgriep wordt meestal veroorzaakt door een infectie met een virus en soms door een bacterie of parasiet. De meest voorkomende virussen die buikgriep veroorzaken zijn rotavirus, norovirus en adenovirus. Buikgriep komt het hele jaar door voor met een toename in herfst en winter.

Hoe ontstaat buikgriep?

De ziekteverwekkers die buikgriep veroorzaken bevinden zich in ontlasting, braaksel of speeksel en worden overgedragen bijvoorbeeld via handen aan de deurknop na toiletbezoek. De ziekteverwekkers komen dan via de mond in de maag en darmen terecht, waar ze voor ontsteking van het slijmvlies zorgen.
Ook voedsel en water kunnen besmet zijn met deze ziekteverwekkers, waardoor na het eten of drinken van besmet voedsel uw kind ook buikgriep kan krijgen.

Wat zijn de verschijnselen van buikgriep?

Bij buikgriep heeft uw kind bijna altijd klachten van (waterdunne) diarree en/of overgeven. Deze klachten ontstaan vaak vrij plotseling. Andere klachten variëren per leeftijd. Klachten die vaak voorkomen zijn:

  • Misselijkheid
  • Buikpijn of buikkrampen
  • Verminderde eetlust
  • Koorts
  • Hoofdpijn en duizeligheid
  • Spierpijn
  • Weinig energie, hangerig

Deze klachten houden vaak 3 tot 7 dagen aan. De klachten duren niet langer dan 2 weken.

Wat zijn de verschijnselen van uitdroging?

Bij hevig braken en diarree gaan vaak veel vocht en zouten verloren. Met name diarree zorgt voor snelle en grote verliezen. Als het lichaam te veel vocht en zouten verliest, kan er sprake zijn van uitdroging. Als de klachten samengaan met koorts en slecht drinken is de kans op uitdroging nog groter. Bij kleine kinderen onder 2 jaar is het risico op ernstige uitdroging groter dan bij oudere kinderen of volwassenen. Ernstige uitdroging is levensgevaarlijk en moet direct behandeld worden. Verschijnselen van uitdroging zijn:
  • Erg veel dorst
  • Niet of weinig plassen met donkere urine
  • Droge slijmvliezen: droge mond, geen tranen bij huilen
  • Bij baby’s ingezonken fontanel
  • Sufheid/verwardheid of juist irritatie/ontroostbaar huilen
  • Een snelle ademhaling
  • Een snelle hartslag
  • Diepliggende/ingevallen ogen
  • Koude armen en benen
  • Verminderd bewustzijn tot coma
Als uw kind goed drinkt en regelmatig plast of natte luiers heeft, hoeft u zich geen zorgen te maken over uitdroging. Let op dat in geval van diarree de urineproductie niet goed te beoordelen is.

Welke onderzoeken worden uitgevoerd bij buikgriep?

Bij buikgriep wordt niet routinematig aanvullende onderzoeken gedaan. Bloedonderzoek wordt alleen gedaan om de ernst van uitdroging te bepalen en om te kijken of er een tekort is aan bepaalde zouten. Gezien buikgriep vaak door een virus veroorzaakt wordt en de behandeling hetzelfde is, is het vaak niet nodig om onderzoek te doen naar de ziekteverwekker. In sommige gevallen, bijvoorbeeld atypische klachten als bloed bij de ontlasting, duur van diarree meer dan 2 weken etc., kan gedacht worden aan een infectie met een bacterie of parasiet. In zulke gevallen kan er verder onderzoek gedaan worden naar bloed en ontlasting en eventueel gestart worden met medicatie.

Wat is de behandeling van buikgriep?

Doordat buikgriep meestal veroorzaakt wordt door een virus gaat buikgriep vaak vanzelf over zonder dat medicijnen nodig zijn, waarbij de eigen afweer van uw kind het virus zal opruimen. Hierdoor is antibiotica vaak niet nodig bij het behandelen van buikgriep.
Bij dreigende uitdroging en hevig overgeven kunnen medicijnen tegen misselijkheid en overgeven gegeven worden. Deze kunnen vaak als zetpil toegediend worden. Medicijnen tegen diarree worden zelden gegeven aan kinderen. Deze middelen hebben vervelende bijwerkingen en kunnen ervoor zorgen dat de ziekte langer aanhoudt.
Bij buikgriep is het belangrijk dat uw kind veel drinkt om uitdroging te voorkomen.

  • Geef uw kind regelmatig (kleine hoeveelheden of slokjes) te drinken. Vermijd vruchtensap en koolzuurhoudende drank, omdat deze de diarree kunnen verergeren. Blijf ook bij overgeven toch uw kind drinken aanbieden. Het lichaam neemt ondanks het overgeven toch wat vocht op.
  • Laat uw kind doorgaan met zijn of haar reguliere dieet, uw kind mag eten waar hij of zij trek in heeft en wat goed valt. Zelfs bij heftige diarree nemen de darmen ongeveer de helft van het eten op. Het beste is om (mager) vlees, fruit, groenten, volkorenbrood en granen te eten. Probeer om voedsel met veel vet of suiker te vermijden, omdat dit de diarree kan verergeren.
  • Geeft u borstvoeding aan uw kind, dan wordt geadviseerd om hiermee door te gaan. Geef uw kind niets anders te drinken, tenzij door de arts specifiek gezegd wordt om dit wel te doen.
  • Bij dreigende tot milde uitdroging wordt geadviseerd om te starten met ORS.ORS staat voor ‘Oral Rehydration Solution’. ORS is een mengsel met precies de juiste samenstelling van zouten en suiker, die het lichaam nodig heeft voor de vochtbalans en om goed te functioneren. Hier mag u voor de smaak bv een beetje ranja aan toevoegen.

Uw kind kan weer normaal eten en drinken zodra het niet meer is uitgedroogd. Blijf extra vocht geven als het braken of diarree van uw kind aanhoudt.

Wat zijn de preventieve maatregelen?

Buikgriep is erg besmettelijk en lastig om te voorkomen. Bacteriën en virussen kunnen nog wekenlang in de ontlasting van uw kind aanwezig blijven, ook als de diarree over is. Er zijn echter wel een aantal dingen die u kunt doen om de kans op besmetting van anderen door uw kind te voorkomen.
  • Laat iedereen in huis de handen goed wassen met zeep na toiletgebruik en na het verschonen van uw kind of bij de toiletgang geholpen heeft
  • Houd het toilet goed schoon. Heeft u meer dan 1 toilet? Geef uw kind dan zijn eigen toilet.
  • Verschoon uw kind niet in de buurt van eten
  • Laat iedereen in huis zijn handen goed wassen voordat hij of zij eten bereidt of gaat eten.
  • Was eet- en drinkgerei goed af.
  • Maak speelgoed regelmatig schoon.

Wanneer moet u contact opnemen met uw (huis)arts?

Buikgriep gaat meestal vanzelf over. Een kind met buikgriep is vaak binnen een week weer beter.
Het is belangrijk om steeds op uitdroging te blijven letten, vooral bij kinderen onder de 2 jaar.

Neem contact op met uw huisarts als uw kind 1 of meer van de volgende verschijnselen heeft:

  • Uw kind aldoor blijft huilen en niet te troosten is.
  • Uw kind al 3 dagen lang meer dan 6 keer per dag waterdunne diarree heeft.
  • Uw kind diarree heeft en daarbij ook al 3 dagen koorts heeft of voortdurend overgeeft, weinig drinkt en veel dorst heeft.
  • De diarree na één week niet minder is geworden.
  • Er bloed of slijm bij de ontlasting of bloed bij het braaksel zit.
  • Uw kind 24 uur niet meer heeft geplast.
  • Uw kind suf of verward is.
  • Uw kind voortdurend buikpijn heeft of hevige buikpijn heeft.
  • Uw kind tekenen van uitdroging heeft.
  • Uw kind medicijnen gebruikt voor een andere aandoening.

Bij kinderen onder de 2 jaar moet u eerder contact opnemen:

  • Al na 1 dag met meer dan 6 keer waterdunne diarree.
  • Al na 1 dag met koorts terwijl het kind ook diarree heeft.
  • Als uw kind 6-8 uur niet meer geplast heeft of sinds 4-6 uur geen natte luier meer heeft.

Meer informatie?

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de Spoedeisende Hulp waar u behandeld bent of uw huisarts.